Η αξία του πόνου στη ζωή μας.

Ο σωματικός πόνος ειδοποιεί για την καταστροφή των ιστών του αντιστοίχου συστήματος του οργανισμού μας.Ο ψυχικός πόνος είναι κι αυτός αποτέλεσμα μιας εσφαλμένης ενέργειας η τακτικής στην ψυχή μας.Οι ποιηταί υμνούν το ψυχικόν άλγος, ως δημιουργικό κεντρισμα και πρόδρομον της καλλιτεχνικής δημιουργίας.Η Ορθοδοξία μας διδάσκει: "ειδότες ότι η θλίψις υπομονήν κατεργάζεται, η δε υπομονή δοκιμήν, η δε δοκιμή ελπίδα και η ελπίς ου καταισχύνει

κατά την παύλειον ρήσιν: «χαίρω εν τοις παθήμασί μου".

Παραθέτω το ποίημα: "Του πόνου τα γιατί» της Κατερίνας Δογάνη ( "Σύνδεσμος" Καλαμάτας τεύχος 444)

Ο πόνος Παγκόσμιο φαινόμενο αναμφβολα είν '

της ανθρώπινης φύσης ουσιώδες χαρακτηριστικό,

ακόμη κι ο ίδιος ο Χριστός πόνεσε, σαν ένιωσε μόνος,

μα ο καθένας αντιδρά με τρόπο εντελώς διαφορετικό.

Με μια γλώσσα μυστική μιλά σε κάθε καρδιά,

αισθήσεις προσπερνά, όνειρα, πόθους, στυγνή λογική,

με τύμπανο μοιάζει και οι δυσκολίες, χέρι που τον κτυπά,

του μουσική η τραχειά είν ', μα άλλοτε μελωδική.

Αναρωτιέται η ψυχή "γιατί ήρθες, ζητήσει έχω χωρίς να σ ',

ποιός σε προσκάλεσε "ψάχνει με αγωνία να βρει,

άδικα αναζητά τον αληθινό αίτιο να κατηγορήσει,

ο Θεός που επέτρεψε στα δίχτυα του να γιατί είν 'μπλεχτεί.

Στην έρημο του πόνου απεγνωσμένα φωνάζει "γιατί"

ενω πονά, παρηγοριά ζητά, μα κανείς δεν είναι κοντά,

η κραυγή του τόσο δυνατή την απάντηση δεν αφήνει ν 'ακουστεί,

μακάρι να πίστευε πως πονά μαζί του κι ο Θεός βαθιά.

Μην ψάχνεις να βρείς έξω από σένα του πόνου τα γιατί,

στήσε αυτί στα χτυπήματα του τυμπάνου της καρδιάς,

προσπάθησε να διακρίνεις ρυθμό, μελωδία αληθινή,

μάθε να περιμένεις με ελπίδα στα σκαλοπάτια της χαράς.